έχεις κάμερα?

Δεν ξέρω αν και άλλες γυναίκες αντιμετώπισαν την ίδια κατάσταση στο διαδίκτυο, αλλά εγώ τουλάχιστον το έχω ψιλοπρόβλημα..διαδίκτυο ή όχι, δεν μ’αρέσει να φέρομαι στους ανθρώπους άσχημα, αλλά μερικές φορές βρε παιδί μου, σε αναγκάζουν..υπάρχουν μερικά σάιτς που έχουν και τσατ ενσωματωμένο στο μέρος τους..είτε παιχνίδια είναι, είτε social networks, είτε διάφορα..μπαίνεις λοιπόν με όλη την καλή σου διάθεση, να πείς καμμιά κουβέντα, να γελάσεις με κανά μυστήριο, να μοιραστείς τέλος πάντων..θεμιτό δεν είναι? Άνθρωπος είσαι..το ίδιο που πας να κάνεις και σε καμμιά καφετέρια..πάς λοιπόν και δεν προλαβαίνεις να πάρεις χαμπάρι τι παίζει, αρχίζουν τα ιδιωτικά αιτήματα..ο τάδε θέλει να σας μιλήσει ιδιαιτέρως..θα μου πείτε δεν δέχεσαι..ναι, οκ, αλλά εντάξει ανθρώπινο είναι..το πρόβλημα είναι αλλού..υπάρχουν συγκεκριμένες εθνικότητες κιόλας που είναι πολύ γκάου..τούρκοι κυρίως..δεν ξέρουν λέξη αγγλικά και το πρώτο πράγμα που σε ρωτάν είναι: cam? Και οι μελαχροινοί..αυτοί λέν και καμμιά κουβέντα παραπάνω αλλά δεν δέχονται όχι για απάντηση..δηλαδή πρέπει σώνει και καλά..δηλαδή πρέπει να κλείνεις το μέσετζερ για κανα δίμηνο μέχρι να την πάρουν χαμπάρι..

Προσπαθείς να ανοίξεις καμιά συζήτηση, να πείς καμμιά κουβέντα..τίποτα ..εκεί..κάμερα?, ά, και το άλλο ..μόλις νιώθουν ότι κάτι δεν πάει καλά ρωτάν, ηλικία? Έτσι ξερά..δηλαδή, εγώ τα παίρνω στην κράνα..οι δικοί μας πάλι έχουν άλλο στυλάκι..προσπαθούν να σου περάσουν ενοχές..αχ πως θα την βγάλουμε την νύχτα κι απόψε? ν'ανοίξουμε καμμιά κάμερα στο σκίπι? ν'ανοίξεις παλληκάρι μου... δεν με λέτε βρε κορίτσια, αυτό είναι το συνηθισμένο κι εγώ είμαι η μυστήρια? Αυτή η δουλειά γίνεται? Κάμερες και ανωμαλία στο ίντερνετ? Εντάξει, σεβαστά τα πάθη, αλλά επιτρέψτε μου κι εμένα την επιλογή να μη μ’αρέσει ρε μάγκα μου αυτή η ιστορία..δεν μου πάει..δεν μου κολλάει..δεν μου λέει τίποτα..και δεν την ψάχνω στο έτσι..έχω ακούσει ότι το skype κρατάει τα σκήπτρα στην ιστορία αυτή και το απεγκατέστησα..πάει να πεί ότι για να μού’ρχεται εμένα τόσο συχνά μπροστά μου, που δεν την ψάχνω, ότι είναι το συνηθισμένο..κι ότι εγώ είμαι η μυστήρια..οκ το δέχομαι..και από την εμπειρία μου στο διαδίκτυο, δυό τρία χρόνια τώρα μέσα απ’το μέσετζερ και το διαδίκτυο ένα φίλο έχω κάνει μέχρι τώρα.. δηλαδή κάποιον που τον αισθάνομαι δικό μου άνθρωπο..φίλο φίλο..

Εντάξει ξέρω ότι υπάρχει μοναξιά..ή μάλλον απομόνωση..κι εγώ μόνη είμαι..αλλά εγώ το επέλεξα..την διάλεξα την μοναξιά μου..την ήθελα..την αγαπάω..μόνο έτσι μπορώ να λειτουργήσω, να δημιουργήσω ..την αποζητάω..όχι ότι δεν χρειάζομαι ανθρώπους, όχι ότι δεν χρειάζομαι αγάπη..αλλά δεν σκοπεύω να μασκαρέψω τις ανάγκες μου και να κρυφτώ πίσω από μια δήθεν ανωνυμία, πίσω από μια μάσκα, πίσω από ένα ψέμα στην τελική και να εκβιάσω επιφανειακές ικανοποιήσεις και αμφίβολη ευχαρίστηση..υπάρχουν χιλιάδες άλλες ικανοποιήσεις που μπορεί να μου προσφέρει το διαδίκτυο, έστω και αν θα είμαι μόνη, έστω και αν δεν θα μπορώ να τις μοιραστώ..να διαβάσω ένα ωραίο δημοσίευμα, να δώ ένα χιουμοριστικό βιντεάκι, να γράψω κάτι, να ψάξω να βρώ κανενός ωραίου ανθρώπου σελίδα, να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να δω τι γινόταν δέκα χρόνια πριν την ίδια μέρα, να ταξιδέψω μέσα από φωτογραφίες κανενός ταξιδιώτη και χιλιάδες άλλα ωραία..

Ξέρω γω ρε παιδιά, δεν θέλω να το παίξω υπεράνω, αλλά νισάφι..από μας εξαρτάται , απ’τον καθένα μας ξεχωριστά, τι μορφή θα πάρει ο κόσμος από δω κι εμπρός..ζούμε σε δύσκολη καμπή και πρέπει ο καθένας μας να αναλάβει την ευθύνη του..η γράφουμε ιστορία η μένουμε πάλι στο περιθώριο κι αφήνουμε άλλους να δώσουν κατεύθυνση κι ο θεός βοηθός..και αυτή η φοβερή εφεύρεση που λέγεται κυβερνοχώρος μπορεί να γίνει εργαλείο για μια καλύτερη διαμόρφωση και στις σχέσεις και στον εαυτό μας και για τον ίδιο τον πλανήτη μας..